Joannes Vollenhove werd op 2 juni 1631 geboren in Vollenhove. Zijn vader was jurist. De Vollenhoves verkeerden in intellectuele kringen. Joannes bezocht tot 1648 de Latijnse school te Kampen, omdat de school in Vollenhove op dat moment gesloten was. In 1648, op zestienjarige leeftijd, schreef hij al een gedicht ter gelegenheid van de Vrede van Münster, getiteld Danck-segging ende gebedt voor ende om de vrede der Christenheydt. Het werd uitgegeven en gedrukt in Amsterdam en hij droeg het op aan de magistraat van Vollenhove. Hij noemde zich bij die gelegenheid - zestien jaar oud! - 'uw ootmoedighste en dienst-willighste Ingebooren'.

Dezelfde magistraat (drost, ridderschap en burgemeesters) verleende hem een stipendium van 50 carolusguldens voor een academische studie, eerst in Utrecht en later in Groningen, een bedrag dat in 1652 nog eens werd verdubbeld. Na zijn eerste studiejaar schreef hij uit dankbaarheid in 1649 Lofzang zijner geboortstede, Vollenhove. Na zijn theologiestudie was hij, na een korte periode in Vledder, van 1655 tot 1665 predikant in Zwolle.

In 1657 trouwde hij met Gesina Heacke uit Zwolle. Het echtpaar kreeg vijftien kinderen, waarvan er in 1672 nog zes in leven waren. Inmiddels woonde het gezin in Den Haag, de stad waar Vollenhove de rest van zijn leven zou blijven wonen en naam zou maken als dominee, dichter en vooral orangist.

Zie Biografisch Portaal