'If you can dream it, we can build it" is de slogan van de werf Royal Huisman Shipyard die door Wolter Huisman naar internationale faam werd gebracht. De wereld van het klatergoud, van miljardairs en hun drijvende paleizen. Maar luister naar de nuchtere boodschap van baas Wolter Huisman: "We hebben ons aangepast. Maar zijn wel altijd onszelf gebleven".

Huisman was 69 toen hij deze uitspraak deed in een interview voor het afscheidscadeau van de Gemeente Brederwiede aan alle inwoners. Vriendelijke ogen in een open gezicht, schreef de interviewer. Als je als leerling-timmerman op het werfje van je vader op de Ronduite aan je carrière begint, dan hoef je jaren later ook niet hoog van de toren te blazen, was Wolters credo. Zelfs niet als je als grootste werkgever van Brederwiede ruim 300 mensen in dienst hebt en je klanten alleen nog maar bestaan uit de rich and famous. Vollenhove was sinds 1971 de thuisbasis en zou dat – als het aan Wolter lag – voorlopig ook blijven.

Wolter Huisman toen: 'We zijn hier klein begonnen, we zijn hier groot geworden. En hier wonen onze mensen . Zonder al die enthousiaste medewerkers waren we nooit bij de top gekomen. Dat realiseer ik me nog iedere dag. We bouwen nu dromen. Maar als er vroeger een punter van de werf kwam had ik hetzelfde gevoel. Gewoon de trots, dat je wat moois had gemaakt".

Wolter is vernoemd naar zijn opa, die de in 1884 in Ronduite opgerichte werf weer van zijn vader had overgenomen. Opa Wolter bouwde vissersschepen, punters, bokken en Vollenhoofse Bollen. Na de aanleg van de Afsluitdijk liep de vraag naar vissersschepen snel terug. Zijn zoon Jan, Wolters vader, probeerde het in de jachtbouw.

In 1944 kwam Wolter als 13-jarige het toen uit 18 man bestaande team versterken. In die tijd heeft hij nog net de bouw van de laatste Beulakermeerkruisers meegemaakt, de houten jachten die de werf bouwde, naast ‘Sneekermeers’ en nog een enkele Vollenhoofse Bol. Opmerkelijk aan de Beulakermeerkruisers is de grote variatie in lengte. Niet de werf maar de klant bepaalde de maten van een nieuw schip. Een aardige anekdote wist Wolter zich nog over de prijs-lengteverhouding te herinneren. Een dame kwam eind jaren dertig met haar spaarkous naar zijn vader, keerde deze om en vroeg om een Beulaker met Pentamotortje. De laatste kostte toen tweehonderd gulden en daarover viel niet te onderhandelen. Het zeiloppervlak mocht in verband met de toen geldende belastingnorm niet boven de 16 m2 komen. Aangezien er niet meer dan 650 gulden in de kous zat, kwamen ze dus uit op een eiken romp van 6,2 meter.

In 1959 nam Wolter Huisman het bedrijf van zijn vader over. In 1971 verhuisde hij het bedrijf naar Vollenhove, het transport over de weg van de steeds groter wordende jachten vanuit Ronduite maakte de verhuizing noodzakelijk.

'De innovatieve grondhouding is een van de belangrijkste peilers van het bedrijf', aldus Wolter Huisman in een interview. 'Alleen op die manier kun je trendsetter zijn. En natuurlijk word je dat ook door je klanten.' Zo richtten de ogen van de wereld zich op de werf toen de Juliet van stapel liep; een lijvig boekwerk getuigt van de ontstaansgeschiedenis van deze American Dream. Het kraaienest is het beroemdste wellicht. 'Dat moest op de voorste mast op en neer kunnen bewegen en vandaaruit wilde de eigenaar de boot kunnen besturen. Sta je wel even met je ogen te knipperen. Wat kost dat wel niet? Maar als je nu ziet hoeveel mensen met dat nest naar boven gaan om het uitzicht te bewonderen of om van daaruit de kliffen op te sporen, is het toch een heel goed idee geweest. Ook al had je dat zelf niet verwacht en nooit bedacht.'

Een aantal jaren bouwde Huisman steeds snellere schepen voor wedstrijdsport. Zo won Connie van Rietschoten twee keer de Whitbread Round The World Race met een Flyer van Huisman, een mooi visitekaartje voor de scheepswerf in Vollenhove. Begin jaren tachtig, toen de markt inzakte, schakelde Huisman over van wedstrijd- naar snelle toerschepen, een overstap waar hij nooit spijt van heeft gehad: 'Ik vond de wedstrijdmarkt toen al niet meer zo leuk.' Perfectie is Wolter Huismans' grootste streven. Maar: 'Een schip zonder fouten bestaat niet. Juist omdat je nieuw bouwt, kom je ook steeds nieuwe problemen tegen. Als een potentiële klant bij ons komt praten, vertellen we over die fouten. Op basis van die ervaringen gunnen onze klanten ons de opdracht. De hele yachtingwereld probeert soms een opdracht te krijgen, als het ons dan lukt is dat extra leuk. Ik word daar minder zenuwachtig van dan de jongens op de werf, maar spannend blijft zo'n wervingsperiode altijd.'

'Status zegt me niet zoveel, gewoon de klompen aan de vloer houden'. Die uitspraak tekende de scheepsbouwer Wolter Huisman. Hij maakte wereldfaam met de bouw van drijvende paleizen voor de superrijken der aarde, maar was vooral geliefd vanwege z'n spreekwoordelijke eenvoud: “Het liefst ben ik hier, gewoon op de werf tussen mijn mensen”. Soms zat hij op het door zijn bedrijf aan de gemeente geschonken bankje aan de buitenhaven in het voormalig Zuiderzeestadje. Hij genoot hij van alledaagse gesprekjes met plaatsgenoten. Do jongens van vroeger, hij was sommigen van hen maatschappelijk misschien ontstegen maar Huisman zou er zich nooit op voor laten staan. Het maakte hem in meerdere opzichten groot. Gerespecteerd door z'n eigen mensen, in hoog aanzien bij de superrijken. ‘Ik ben opgegroeid aan de Ronduite. Wat heb ik me te verbeelden?', zei Huisman in een gesprek, gevoerd ter gelegenheid van z'n afscheid als algemeen directeur per 1 februari 2004 van het familiebedrijf. Hij had breeduit gelachen in z'n royale kantoor, terwijl in de enorme constructiehangars noest werd gewerkt aan de Athena, het grootste privé-zeiljacht van de wereld met een lengte van meer dan 90 meter.

Wolter Huisman verlegde grenzen. Wat nog nooit kon deden hij en zijn team. Toen hij het bedrijf overnam nam hij zichzelf heilig voor nooit meer dan 25 man in dienst te nemen. De rompslomp, het kantoorwerk, de zorgen. De scheepsbouwer wilde er niet aan denken. Maar hij moest en heeft er nooit spijt van gehad. Genoten heeft 'ie van de momenten met zijn werknemers. Een praatje maken op het beton van de constructiehal verkoos hij verre boven het verblijf in sterrenhotel in exotische oorden. 'Gewoon de klompen aan de vloer houden'. De sympathieke scheepsbouwer is z'n eigen credo altijd trouw gebleven.

Wolter Huisman overleed thuis op vrijdag 24 december 2004 na een korte ernstige ziekte, op 73-jarige leeftijd. Huisman en z'n vrouw Alie hebben zo maar kort van z 'n 'oude dag' kunnen genieten. Hij ligt begraven op de algemene Begraafplaats in Vollenhove. Het grafmonument is afgeleid van het logo van zijn bedrijf RHS en bestaat uit een glasplaat die op enige afstand van een aluminium bodem rust. Zijn drie dochters Alice, Caroline en Mirjam hebben de leiding van het bedrijf overgenomen, waarbij Alice als voorzitter van de directie fungeert.

Met dank aan Henk van Heerde

Zie ook: Canon van Vollenhove