Als zestienjarige speelde Epy al in het eerste van Wageningen. Hij werd op diverse plekken in het elftal opgesteld. Het maakte hem niet zoveel uit waar, als hij de bal maar kreeg. Zijn vader had ook bij Wageningen gespeeld en als 'zoon van' mocht hij als talentvol spelertje wel eens meevoetballen tijdens een training van de selectie. Hij viel op met zijn gepingel en werd publiekslieveling, ofschoon ergernis hem ook wel eens ten deel viel als hij weer eens vastliep en beter de bal had kunnen afgeven. Als opleiding had hij ambachtsschool. Op zijn zestiende leerde hij zijn eerste vrouw Margreet kennen. Vier jaar later trouwden ze, toen hun zoon Xander geboren werd en gingen ze in Apeldoorn wonen. Epy speelde inmiddels bij Heracles. In 1966 werd Epy voor fl. 40.000,- en in ruil voor Twente speler Hans Roordink gekocht door FC Twente. Het gezin Drost verhuisde naar Enschede.

Twente-trainer Kees Rijvers zette Epy op de libero-positie. Het sobere en degelijke spel dat libero's vaak kenmerkt was aan hem niet besteed. Hij veroorzaakte regelmatig bloedstollende situaties met zijn riskante terugspeelballen en passeerbewegingen in het strafschopgebied. Zo werd hij door een journalist van het Algemeen Dagblad omschreven als 'de frivoolste laatste verdediger aller tijden', ook werd hij 'de eerste moderne libero' genoemd. Doordat hij gedisciplineerde spelers (van Ierssel, de Vries, Oranen, Huve, Overweg) en een betrouwbare keeper (Piet Schrijvers) naast zich vond liepen zijn 'kunststukjes' meestal goed af. De passeerbewegingen en de afsluitende lange en zuivere pass bezorgden het publiek kippenvel en deden zijn populariteit stijgen.

Het vierde seizoen in het bestaan van FC Twente werd een topjaar. In 1969 werd de Enschedese ploeg derde achter Feyenoord en Ajax. Twente had de beschikking over spelers als Eddy Achterberg, Issy ten Donkelaar, Dick van Dijk, Jan Jeuring, Theo Pahlplatz, Piet Schrijvers en natuurlijk Epy Drost. Deze ploeg had kampioen kunnen worden. Thuis werd met 5-1 van Ajax gewonnen. Schlemielig werd in Amsterdam verloren. Sommigen beweerden dat een trainingskamp in Zuid-Duitsland, waar enkele spelers (onder wie Epy Drost) waren wezen stappen tijdens het carnaval de sfeer tussen trainer Rijvers en de bewuste spelers had bedorven. Feit is dat de stappers Van Dijk, Houwaart en Stapper (!) na afloop van de competitie mochten opstappen. Sparta kon Epy Drost niet betalen anders was ook hij vertrokken.

De gebeurtenissen tijdens het trainingskamp illustreerden de instelling van Epy Drost. In het veld was hij superfanatiek, maar buiten het veld kon hij ook de bloemetjes buiten zetten. Hij hield van de geneugten van het leven. "Manolito", zoals zijn koosnaam luidde, reed graag rond in een grote Amerikaanse slee en heeft meerdere relaties gehad. Zijn eerste vrouw vertelde in een interview dat zij de zich moeilijk uittende jonge voetballer die zij gekend had had zien ontwikkelen tot een grote persoonlijkheid. Zijn beste vriend was Kick van der Vall. Hij kende ook de andere kant van Epy: gevoelig, emotioneel en begripvol op zijn tijd. En eigenlijk ook 'een vreemde snoeshaan', solidair maar ook solitair. 'Hij kon een Einzelgänger zijn, die ontzettend koppig en eigenzinnig was en altijd gelijk wilde hebben. Als iets wit was, zei hij dat het zwart was, of grijs. Maar je kon nooit kwaad op hem worden' (Kick van der Vall in het Algemeen Dagblad - augustus 2005).

In 1969 werd Epy Drost geselecteerd voor het Nederlands Elftal. Op 16 april 1969 maakte hij zijn debuut tegen Tsjechoslowakije en speelde vervolgens 8 interlands. Hij kreeg ruzie met bondscoach Frantisek Fadrhonc toen deze hem tijdens een oefenpartijtje als enige aan de zijlijn liet staan. Dit incident sloot voorlopig zijn interland-carrière af. Op 12 september 1973 (tegen Noorwegen) werd hij in de aanloop naar het WK 1974 weer opgesteld. Door een blessure kwam hij niet in de succesvolle WK-selectie terecht….

Tot de grootste clubsuccessen die Epy Drost als aanvoerder meemaakte behoorde het behalen van de KNVB-beker in 1977 in Nijmegen tegen PEC Zwolle. Een afstandsschot van 40 meter in de kruising van de voet van Epi Drost in de verlenging brak de ban en Twente won met 3-0. In 1974 werd FC Twente tweede in de competitie achter Feyenoord. Naast al eerder genoemde namen waren René Notten, Kick van der Vall en Frans Thijssen belangrijke pionnen in het Twentse elftal. De tweede plaats gaf recht op Europa Cup-voetbal. Twente reikte in 1975 (versterkt met Niels Overweg en Arnold Mühren) tot de finale maar moest toen in Borussia Mönchengladbach (met speler als Vogts, Netzer en Heynckes) de meerdere erkennen.

Na veertien jaar trouwe dienst vertrok Epy op 34-jarige leeftijd in 1980 naar DS '79 (nu Dordrecht) om zijn actieve voetballoopbaan af te sluiten. In 1982 was hij al weer terug als assistent-coach van Spitz Kohn. Kohn moest in het rampjaar 1982 nog een beroep doen op de toen 36-jarige om degradatie te ontlopen. Epi raakte geblesseerd, degradatie werd niet voorkomen. Een jaar later keerde FC Twente terug op het hoogste niveau met Epy als assistent-trainer van Fritz Korbach. In 1987 werd Epy Drost hoofdcoach van DS '79, een jaar later van RBC. Vervolgens trad hij in dienst van hoofdklasser Stevo uit Geesteren. Hij stopte zijn ziel en zaligheid in de opbouw van een elftal waarmee hij in 1994 het landskampioenschap bij de zondagamateurs behaalde.

Op 27 mei 1995 rond het middaguur dronk Epy met zijn vriend en assistent-trainer Evert Bleuming koffie in Enschede. Hij belde Kick van der Vall nog om de weg te vragen naar de plek in Rotterdam waar de oud-internationals die middag zouden spelen. Kort voor de rust zakte hij in elkaar. Halverwege de middag overleed Epy, bij wie vier jaar tevoren al drie bypasses waren aangelegd, ten gevolge van een hartaanval in een Rotterdams ziekenhuis.

Vijf jaar later werd hij gekozen tot 'Voetballer van de eeuw' van FC Twente. Tien jaar later in 2005 tijdens de laatste competitiewedstrijd tegen AZ eerden zijn fans de legendarische voetballer door een immens groot doek met zijn beeltenis te ontvouwen, dat de gehele tribune bedekte. In de nabijheid van het crematorium bij Enschede wordt de herinnering aan Epy levend gehouden. De stenen urn valt op door de omringende voorwerpen: een beeldje met Twente-sjaal, een foto en kaarsjes. Epy Drost speelde 548 officiële wedstrijden voor FC Twente. Een aantal dat in november 2006 tot nu toe alleen door doelman Sander Boschker overtroffen is. 'Mister FC Twente' is dan ook zeker een titel die Epy Drost (postuum) mag dragen.

Op zaterdag 22 september werd in Epy's 'tweede huis', het biljartpaleis Stokkers in Enschede, het eerste exemplaar van het door Bert Nederlof geschreven boek 'Epy Drost, in alles anders', dat 341 pagina's telt, aangeboden aan Kick van de Vall. Tegelijkertijd werd een bronzen beeld van Epy Drost onthuld.

Auteur: Tonny Peters