In 1985 deed André Manuel tijdens zijn middelbare schooltijd zijn eerste podiumervaring op met de popgroep Zap, en vervolgens in The Cuts (vrij naar The Cats). Zijn carrière als cabaretier en liedjeszanger begon toen hij als gesjeesd conservatoriumstudent samen met instrumentalist Roeland Drost het theaterduo Gangasjeert vormde. Gangasjeert wordt echter al snel weer ontbonden, waarna Manuel solo verder gaat. Drie jaar later in 1988 werd de groep Fratsen opgericht. De thuisbasis van de band, waarvan André Manuel als voorman gold, was Diepenheim. Fratsen maakte Nederlandstalige muziek en streefde naar een eigentijdse invulling van het begrip geëngageerd. De bekendheid van de band bleef vooralsnog beperkt tot een kleine schare liefhebbers, voornamelijk Twentenaren.

Met zijn eerste, drie kwartier durende programma won Manuel in 1990 de persoonlijkheidsprijs op het Cameretten-festival en de hoofdprijs op het Leids Cabaret Festival, het belangrijkste concours voor jonge cabaretiers. Het leverde hem een speellijst op met meer dan tachtig optredens in het volgende seizoen. De eerste Fratsen-cd verschijnt, getiteld "Muts". Een groot interview in HP/De Tijd in 1991 bracht Manuel nu reeds landelijke erkenning. Manuel tourde ondertussen door het land met het avondvullende theaterprogramma Ik Wil Een Beest In Mijn Bed. Tegelijk cynisch en romantisch probeerde Manuel het publiek duidelijk te maken dat de wereld niet deugt. De voorstelling werd in de landelijke pers goed ontvangen. Met Fratsen werd de live-cassette "Storm" en de cd "Dorst" uitgebracht.

In 1994 stond André Manuel opnieuw solo op het podium, ditmaal met de one man show "Alles moet weg". Hij had inmiddels de naam de angry young man onder de Nederlandse cabaretiers te zijn. De Fratsen-cd Snachs werd door de landelijke pers opgepikt en welwillend behandeld. In 1995 leek Fratsen met de cd's "Niet alleen" en "Naar buiten" definitief het stadium "veelbelovend" te hebben verlaten. Met een optreden op het Noorderslag Festival in Groningen (1995) werd een groter publiek bereikt; het aanstekelijke nummer Man is terug te vinden op de bij het festival behorende compilatie-cd. Echter op het moment dat een nationale doorbraak eraan zat te komen, werd Fratsen door André Manuel ontbonden. P.U.N.T. is een laatste live-cd. Als je alle albumtitels achter elkaar zet krijg je de zin 'Muts dorst snachs niet alleen naar buiten p.u.n.t.'

Manuel ging verder als cabaretier/liedjeszanger en kwam met het solo-programma Krang (Twents voor 'binnenstebuiten'), waarmee hij vanaf eind '96 optrad. Zijn artiestennaam luidde Manuel. Hij werd begeleid door een eveneens Krang geheten experimentele popgroep. De groep bestond uit Jelle Smit, Rick Manuel, Adri Karsenberg en Jacob Raatjes. Het theaterprogramma werd een groot landelijk succes. In enkele gemeentes ontstond een kleine rel vanwege het bijbehorende affiche. In Krang betoonde Manuel zich radicaler en meedogenlozer dan voorheen bij Fratsen. Het nummer De Kraaien van het eerste Krang-album, getiteld How !, kwam op de compilatie Nieuw Nederlands Peil 5. De muziek van Krang laat zich het best omschrijven als een kruising tussen de popmuziek van Tom Waits en de experimenteerdrift van Captain Beefheart. Naast zijn werk met Krang trad Manuel ook solo op tijdens het Noorderslag Festival met een programma dat louter uit liedjes bestond.

In 1998 verscheen Grom, Manuel's tweede solo-album. Daarnaast kwam van Krang de single Popster/Rock And Roll uit.Tevens was Manuel in het theater te zien met zijn controversiële voorstelling Braaf, waarin in het nummer Vis (dat ook op Grom staat) het vrouwelijk geslachtsdeel met rottende vis vergeleken wordt. De onderwerpen schoten sommige bezoekers in het verkeerde keelgat. Zo liep in Oss de zaal bijna leeg. "Het was één grote polonaise de zaal uit. Het bleef maar doorlopen", aldus André Manuel. Terwijl het hem helemaal niet om shockeren is te doen. Hij vertelt alleen maar over wat hem bezighoudt en probeert dat zo boeiend mogelijk te doen. (Citaat: De Roskam, 1999). Een jaar later verscheen bij Virgin Krang's tweede album, getiteld Roes. Wederom een tegendraads album waarin naast collages ook ruimte was voor elektronica. Krang ontving de Zilveren Harp. Met het derde album, Ten Aarzel (2000), plaatsten Manuel en consorten zich in het rijtje experimentelen naast The Ex en De Kift. De groep kreeg opnieuw De Zilveren Harp uitgereikt. Voor het VPRO-televisieprogramma De Nieuwe Wereld componeerde André Manuel een nummer speciaal voor de thema-avond 'Nederland, Nu Geheel Vernieuwd'. Naast Manuel waren er ook bijdragen van Meindert Talma & The Negroes, Project 2000 en Osdorp Posse & Blind Justice. De regisseurs van De Nieuwe Wereld maakten bij elk nummer een passende clip en de nummers werden samen uitgebracht op een mini-cd.

André Manuel haalde in oktober 2001 het nieuws toen hij tijdens het bezoek van prins Willem-Alexander en diens verloofde Màxima Zorreguieta aan zijn woonplaats Diepenheim het paar begroet door met zijn blote kont achter het raam van zijn huis te gaan staan. "Ik heb de aandacht proberen te trekken, omdat ik de discussie over de republiek levend wil houden'', zegt hij in de Twentsche Courant Tubantia. De stunt leverde hem een boete op van 300 gulden. In het kader van Muzieklab (2002) verbleef Krang zeven dagen in de oefenruimte om samen met vier vluchtelingen een muziekstuk van ongeveer drie kwartier bij elkaar te improviseren. De uitvoering was op zaterdag 15 juni tijdens Festival Mundial. Vanaf juli tourde de groep door het land met nieuw materiaal. In november verscheen het geheel in het Twents gezongen album Gluut ('geluid'). De teksten gaan onder meer over oude Twentse volksverhalen zoals de moordenaar en rover Huttenkloas. De langspeler was opgenomen in Studio Exel, vlakbij Diepenheim waar Krang zijn wortels heeft liggen. Krang trad met enkele jazzmusici op tijdens November Music, een festival voor moderne muziek in Den Bosch. De titel van dit project was Colleteral Damage Or How Mad Can A Bushman Get. In mei 2003 trok Krang nogmaals langs de popzalen. Pedalsteelgitarist en trompettist Joop Buis vulde de groep live aan. Vast bandlid Robert Meijerink verzorgde samen met Sjoerd Overbeek in de zaal videosamples en andere videobeelden. Vanaf juni tot september ging de band de openlucht in met een totaaltheatervoorstelling van Gluut. Op 22 september 2003 won Manuel met zijn theaterprogramma SLEET de VSCD Cabaretprijzen de Signaleringsprijs voor het opvallendste en meest gedurfde cabaretprogramma.

In april 2004 verscheen de nieuwe Krang album 'Aait'. Dit album was naar nu blijkt meteen de zwanenzang van de Twentse band. Krang, bestaande uit Jelle Smit (bas, gitaar en toetsen), Andre Manuel (zang, gitaar, toetsen en bas) en de recent toegetreden Joost Buis (lapsteel en trombone), besloot na vertrek van Adri Karsenberg (drums en percussie) zichzelf op te heffen. Van muzikale meningsverschillen is, voor de verandering, geen sprake. Met zijn volgende theaterprogramma ‘Lazarus’ gaat de gelauwerde Manuel de strijd aan met de elementen. In september 2004 verscheen zijn boek 'Het tragische einde van de Nederlander zoals wij hem kennen’. Vanaf 2005 speelde André Manuel vier seizoenen mee in de door RTV-Oost uitgezonden dialect-soap Van Jonge Leu en Oale Groond.

Bovenstaande gegevens zijn grotendeels gebaseerd op de biografie zoals te vinden in de Muziekencyclopedie en gegevens verzameld door Jan Tijert.

Zie verder Wikipedia